Wszystkie nieprzespane noce (2016, reż. Michał Marczak) Wszystkie nieprzespane noce Polska 2016 reż. Michał Marczak scen. Michał Marczak zdj. Maciej Twardowski, Michał Marczak wyst. Krzysztof Bagiński, Michał Huszcza Wszystkie nieprzespane noce nie są opowieścią o ambicjach, zainteresowaniach czy zmartwieniach młodych ludzi. Nie są też opowieścią o ich beztroskiej zabawie i niepohamowanej młodości. Stanowią jednak niespotykanie[…]
Henri Cartier-Bresson Około roku 1958 w filmie dokumentalnym nastąpiła rewolucja w sposobie obrazowania rzeczywistości. Katalizowana przez nowe technologie, umożliwiające w łatwy sposób synchroniczne nagrywanie dźwięku i obrazu w plenerach, swój początek miała w Kanadzie. Jej źródłem były fotografie i poglądy Henri-Cartier Bressona. Fotografia od samego początku swojego istnienia utrwalała życie uliczne i, ujmując to nieco[…]
Mały uciekinier (1953, reż. Morris Engel, Ruth Orkin, Ray Ashley) Pod koniec lat 50. François Truffaut i John Cassavettes odegrali kluczowe role w nowofalowym przełomie w kinie światowym. Obaj jednak zgodnie przyznają, jak bardzo zadłużeni są u Morrisa Engela, który swym nowatorskim podejściem do produkcji zainspirował kolejne pokolenia twórców. Historia zna przypadki twórców, którzy dzięki[…]
Jazz on a Summer’s Day (1960, reż. Bert Stern i Aram Avakian) Festiwale muzyczne od zawsze są dla filmowców świetną okazją, by przez sportretowanie muzyków i widowni udokumentować nastroje społeczne. Pionierskim tego przykładem jest Jazz on a Summer’s Day (1960), czyli nowatorska kronika Newport Jazz Festival 1958. Zmarły dwa lata temu Bert Stern był jednym[…]
Geneviève (1965, reż. Michel Brault) Mariaż technik dokumentalnych i fabularnych może przynieść niecodzienne efekty. Dwa wczesne dzieła Michela Brault, Le temps perdu i Geneviève pokazują, w jaki sposób takie połączenie pomaga przybliżyć się do filmowych postaci.
Blue Lips (2014, reż. Daniela De Carlo i inni) Między 19 marca a 2 kwietnia, fani kultury hiszpańskiej mieli nie tylko okazję chociaż przez chwilę poczuć atmosferę festiwalu filmowego w San Sebastian i zapoznać się z filmami nominowanymi w ostatnim czasie do hiszpańskiej nagrody Goya, ale mogli również przekonać się, że nadrabianie zaległości wcale nie[…]
Konkurs główny tegorocznego festiwalu filmowego w Berlinie siłą rzeczy cechowała różnorodność. Mimo to, wśród dwudziestu walczących o Złotego Niedźwiedzia tytułów, zauważyć można punkt wspólny. W prawie wszystkich obrazach dużą rolę odgrywa lokalizacja, rozumiana nie tylko jako miejsce akcji, ale też jako kształtujące bohaterów otoczenie.
W styczniu mija piąta rocznica śmierci Érica Rohmera. To dobra okazja, by raz jeszcze pochylić się nad jego filmami. Dodatkowe możliwości dało niedawne odnalezienie nieznanych dotychczas dzieł reżysera, z których najciekawszymi są adaptacje literatury z lat 50.
Sąd o umarłym (2012, reż. Jan Troell) W połowie listopada (15-16.11) w Krakowie miał miejsce Szwedzki Stół Filmowy, dwudniowe spotkanie z kulturą Szwecji, w ramach którego wyświetlono kilka produkcji z kraju Bergmana.
Shunji Iwai jest rozpoznawalny jako twórca portretujący młode pokolenie ze szczególnym przywiązaniem do strony wizualnej, która ma sprawić, że widzowie będą z jego filmów pamiętali zwłaszcza odczucia. Warto przyjrzeć się, jaką drogę przebył do swej obecnej pozycji. Szlifem nie do przecenienia była otwierająca lata 90. współpraca z telewizją.